Być może i ciebie czeka jeszcze jeden, ostatni poważny egzamin, i być może na myśl o nim zaczyna cię skręcać w żołądku, ponieważ podchodzisz do niego zbyt poważnie i wydaje ci się że jak ci nie wyjdzie to będzie koniec świata. Zatrzymaj się więc na moment i pomyśl co było, gdybyś w trakcie egzaminu zrobił coś takiego...
1. Zgarnij jakieś papiery i biegaj po szkole krzycząc "Jolka patrz mam te jutrzejsze egzaminy!"
2. Jeśli to jest egzamin z matematyki napisz go w formie eseju. Jeśli to ma być esej pisz go numerami i symbolami. Bądź kreatywny!
3. Rób papierowe samolociki. Celuj je wykładowcy prosto w nos.
4. Gadaj do siebie przez cały egzamin. Powolutku czytaj każde pytanie i zastanawiaj się. Jeśli wykładowca każe ci przestać, powiedz mu że głośno myślisz. Potem zacznij rozprawiać jakim palantem jest wykładowca.
1. Zgarnij jakieś papiery i biegaj po szkole krzycząc "Jolka patrz mam te jutrzejsze egzaminy!"
2. Jeśli to jest egzamin z matematyki napisz go w formie eseju. Jeśli to ma być esej pisz go numerami i symbolami. Bądź kreatywny!
3. Rób papierowe samolociki. Celuj je wykładowcy prosto w nos.
4. Gadaj do siebie przez cały egzamin. Powolutku czytaj każde pytanie i zastanawiaj się. Jeśli wykładowca każe ci przestać, powiedz mu że głośno myślisz. Potem zacznij rozprawiać jakim palantem jest wykładowca.
PONIEDZIAŁEK
Poszłam do doktora ażeby mi co dał, bo na więcej dzieci nas z Zenusiem nie stać. Najpierw spytał jak mi się układa współżycie. Ja powiedziałam, że normalnie: ja się układam, a Zenuś se współżyje. Doktor dał mi różne takie tabletki i gumkę dla Zenusia. Potem polecił kalendarzyk małżeński. Chciałam kupić w kiosku, ale mieli tylko orbisowski. Aha! Doktor założył mi taką fikuśną spiralkę...
WTOREK
Zenuś se pofolgował. Tylko z roboty wrócił, od razu się za folgę chwycił. Śmiechu miałam co niemiara, bo przy folgowaniu spirala puściła i tak zasprężynowała, że Zenusiem o tapetę cisnęło. A cała pościel do prania...
ŚRODA
Poszłam do doktora ażeby mi co dał, bo na więcej dzieci nas z Zenusiem nie stać. Najpierw spytał jak mi się układa współżycie. Ja powiedziałam, że normalnie: ja się układam, a Zenuś se współżyje. Doktor dał mi różne takie tabletki i gumkę dla Zenusia. Potem polecił kalendarzyk małżeński. Chciałam kupić w kiosku, ale mieli tylko orbisowski. Aha! Doktor założył mi taką fikuśną spiralkę...
WTOREK
Zenuś se pofolgował. Tylko z roboty wrócił, od razu się za folgę chwycił. Śmiechu miałam co niemiara, bo przy folgowaniu spirala puściła i tak zasprężynowała, że Zenusiem o tapetę cisnęło. A cała pościel do prania...
ŚRODA
Długo oczekiwany przełom w dziedzinie hipnozy wreszcie nastąpił. Profesor Hans Jurgen Pfetzner rektor wiedeńskiego uniwersytetu dokonał dzieła, które jeszcze niedawno wydawało się nieosiągalne. Przypomnijmy tylko, że w końcowy sukces przedsięwzięcia wątpili niemal wszyscy z profesorem Pfetznerem i jego trzydziestoosobowym zespołem współpracowników włącznie.
A jednak eksperyment powiódł się. Sprężynowy materac poddany hipnozie trwa od blisko trzech miesięcy w głębokim uśpieniu. Profesor Pfetzner znany jest z wielu osiągnięć w dziedzinie hipnozy. Już jako pięcioletnie dziecko bez trudu zasypiał pod swoją kołdrą. W wieku dwunastu lat uśpił swojego pierwszego psa. Swoim zdolnościom zawdzięcza ukończenie szkoły, studiów wyższych i doktorat. Jako młody wykładowca uniwersytecki dokonał wyczynu, który ugruntował jego pozycję – w cztery minuty po rozpoczęciu inauguracyjnego wykładu wszyscy studenci zasnęli.
A jednak eksperyment powiódł się. Sprężynowy materac poddany hipnozie trwa od blisko trzech miesięcy w głębokim uśpieniu. Profesor Pfetzner znany jest z wielu osiągnięć w dziedzinie hipnozy. Już jako pięcioletnie dziecko bez trudu zasypiał pod swoją kołdrą. W wieku dwunastu lat uśpił swojego pierwszego psa. Swoim zdolnościom zawdzięcza ukończenie szkoły, studiów wyższych i doktorat. Jako młody wykładowca uniwersytecki dokonał wyczynu, który ugruntował jego pozycję – w cztery minuty po rozpoczęciu inauguracyjnego wykładu wszyscy studenci zasnęli.
Oto wydarzenia, które doprowadziły prof. Pfetznera do obecnego sukcesu:
15 III 1937 r. – Profesor Pfetzner powołuje trzydziestoosobowy zespół współpracowników. Jeszcze tego samego dnia późnym wieczorem wszyscy bez wyjątku zasypiają.
16 III 1947 r. – O świcie budzą się, fakt ten pozostaje bez echa.
23 III 1997 r. – Z okazji jubileuszu 60-lecia badań kanclerz Otto von Landendorf wręcza profesorowi w prezencie ekspres do kawy i życzy jakichś sukcesów.
24 III 1997 r. – Pierwsza próba wprowadzenia ekspresu do kawy w stan snu hipnotycznego.
25 III 1997 r. – Druga próba wprowadzenia ekspresu do kawy w stan snu hipnotycznego.
18 IV 1998 r. – Czterysta dwudziesta siódma próba wprowadzenia ekspresu do kawy w stan snu hipnotycznego.
19 IV 1998 r. – Kanclerz Otto von Landendorf osobiście odbiera profesorowi ekspres do kawy i życzy jakichś sukcesów. Chwilę później profesor zasypia.
20 III 2002 r. – Pęknięta sprężyna łóżka budzi profesora w środku nocy.
Pięćdziesiąta druga próba uśpienia ekspresu do kawy
21 III 2002 r. – Rankiem profesor kupuje lekko przechodzony materac. Umieszcza go w Instytucie i wprowadza w stan hipnozy. Zanim zdążył ustalić, jak to się stało, pogrąża się we śnie. Trzydziestoosobowy zespół sporządza notatki na gorąco i zasypia na siedząco. Całe to wydarzenie przechodzi kompletnie bez echa. W wielu środowiskach naukowych, do których nie dotarło, że wydarzenie przeszło bez echa, zawrzało od głosów sceptycznych.
Oponenci zarzucają, że eksperymentowi brak całościowej dokumentacji. Biorący udział w doświadczeniu przedmiot nie został wcześniej poddany oględzinom przez niezależnych badaczy i nie posiada certyfikatu. „Nie można mówić o pełnym sukcesie. Materac nie wyszedł poza pierwszą fazę snu”, dołączył do głosów krytyki doktor Alfred Stopcke, główny antagonista Pfetznera, autor pracy Dlaczego nie mogę zasnąć.
--
Tekst pochodzi z miesięcznika Nowy Pompon
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą