Wycieczka rowerowa po Kaukazie

#2.

#3.

#4. Pierwszy rzut oka na Elbrus już drugiego dnia wyprawy

#5. Panoramy naprawdę zapierają dech w piersiach

#6.

#7. Płaskowyż Bermamyt przywitał ich mgłą gęstą jak mleko. Poza tym, że nie można było podziwiać widoków, trzeba było bardzo uważać, żeby nie spaść w nagle pojawiającą się przepaść

#8.

#9. Rozgwieżdżone nocne niebo z dala od cywilizacji

#10. Tam też spotkali pierwszego pasterza z licznym stadem owiec. W czasie wyprawy wszyscy tubylcy okazali się bardzo otwarci i przyjaźni

#11.

#12. Na każdym kroku można było spotkać hasające konie

#13. U podnóża Elbrusu można było spotkać innych turystów, ale im dalej od góry, tym było ich mniej

#14.

#15. Wiele miejsc, do których dotarli podróżnicy, prawdopodobnie po raz pierwszy zostało odwiedzonych przez rowerzystów

#16.

#17. Nawet podróżując rowerem można załapać się na stopa

#18. Miejscowi chętnie pomagali - pokazywali drogę, karmili, oferowali nocleg

#19. Jedna ze spotkanych w drodze zagród. Tradycja nakazuje gospodarzowi zaprosić wędrowców już z daleka machając do nich ręką, a zaproszonym nie wypada odmówić

#20. Tej nocy ta szopa była dla nich schronieniem

#21.

#22.

#23. Tutaj również psy są najlepszymi przyjaciółmi ludzi

#24. Z samego rana, mleko prosto od krowy

#25.

#26. Suszone mięso - pożywne, choć nie wygląda zbyt apetycznie

#27. Mohammed udostępnił swojego konia na potrzebę małej sesji fotograficznej

#28.

#29.

#30. Ten gospodarz poczęstował rowerzystów świeżutkim miodem

#31.

#32. Mimo że wyglądają na zakapiorów, byli naprawdę mili i uczynni. Też poczęstowali mlekiem, chlebem i mięsem

#33.

#34. Nie wszędzie dało się dojechać rowerem. Czasem trzeba było je zostawić i wspinać się na piechotę

#35. Byłe niemieckie lotnisko z czasów wojny, u stóp Elbrusu, dziś jest miejscem biwakowym dla turystów i łąką dla krów i koni

#36.

#37.

#38. Z zaopatrzeniem w wodę nie było problemów

#39. Stąd wody nikt nie brał, ale każdy chętny mógł się wykąpać

#40.

#41. Tyrnyauz, kiedyś był tu ważny ośrodek wydobycia rud wolframu i molibdenu. W 2001 r. miasto zostało znacznie zniszczone w wyniku spływu gruzowo-błotnego, dziś jest niemal opuszczone i zdewastowane

#42. Chłopaki dorabiają zbierając złom

#43.

#44.

#45.

#46. Początkowo byli nieśmiali i nie pozwalali się fotografować, ale z czasem się rozluźnili

#47. Stara kopalnia, w której wydobywano rudę

#48.

#49. Opuszczony domek gdzieś w odległych górach był dobrym schronieniem przed deszczem

#50. Tak to wyglądało nocą

#51. Ciepło, sucho i spokojnie - wymarzone miejsce na spędzenie urodzin. Tak, tutaj wędrowcy obchodzili urodziny jednego z nich

#52.

#53. Stare grobowce na zboczu góry

#54.

#55. W wielu miejscach, zamiast jechać rowerem, trzeba było dźwigać jednoślad na własnych plecach. Wodospad Abay-Su

#56.

#57.

#58. Po drodze było wiele wiosek i miasteczek, a w każdym kwitło życie towarzyskie. Spokojne, ciche i powolne. Niezmienne od dziesięcioleci

#59.

#60.

#61. Sprzedawca z lokalnego sklepiku

#62.

#63.

#64.

#65. A tak przebiegała faktycznie pokonana trasa