Często utrata jednego zmysłu wyostrza inne. Istnieją niewidomi, którzy rozwinęli zdolność echolokacji do tego stopnia, że są w stanie bez problemu poruszać się na rowerze w ulicznym ruchu. Daniel Kish, Amerykanin uczący innych niewidomych posługiwania się echolokowaniem, opanował umiejętność w zupełnie wystarczającym stopniu, by uprawiać kolarstwo górskie czy wspinaczkę - zajęcia, które przerastają bardzo wielu „widzących”.

#2.

Niewidomych ludzi trapią koszmary - nawet czterokrotnie częściej, niż przydarza się to osobom ze sprawnym wzrokiem. Na szczęście nie jest to szczególnie dokuczliwe. A już na pewno nie w takim stopniu, by zabić w niewidomych ducha optymizmu. Niewidomi uśmiechają się naturalnie - dowodzi to, że mimika twarzy jest cechą naturalną, nie zaś wyuczoną, jak dotychczas sądzono.

#3.

Istnieje edycja magazynu Play drukowana alfabetem Braille’a. Na niekorzyść dla niewidomych można w ten sposób przedstawić tylko artykuły, nie zdjęcia - a kto by szukał tekstu w Playboyu… Z kolei w Japonii na puszkach z piwem alfabetem Braille’a zamieszczone jest ostrzeżenie o zawartości alkoholu - by żaden niewidomy przez pomyłkę sobie jednego nie sprawił.

#4.

W Wielkiej Brytanii niewidomym przysługuje 50% zniżki na abonament telewizyjny. Może się to wydawać śmieszne, ale jest w gruncie rzeczy do bólu wręcz logiczne. Z kolei w Japonii w chodnikach montowane są specjalne struktury prowadzące laski niewidomych, ułatwiając im trafienie do sklepów, na stacje metra czy do przejść dla pieszych.

#5.

Pod wpływem LSD niewidomi ludzie doznają podobnych wrażeń jak widzący - wliczając w to wizualne halucynacje. Mało tego - znany jest przypadek niewidomej kobiety z rozdwojeniem osobowości. Jej drugie „wcielenie” to doskonale widzący nastolatek, co jest niezwykle interesujące z punktu widzenia badania przyczyn utraty wzroku i ewentualnego leczenia przypadków niewynikających z fizycznego uszkodzenia narządów.

#6.

Czy są dobre strony utraty wzroku? Hm… brak konieczności oglądania dzisiejszej telewizji niewątpliwie jest zaletą, ale na tym nie koniec. Doświadczenie pokazało, a naukowcy potwierdzili, że niewidomi od urodzenia (bądź tacy, którzy utracili wzrok w bardzo młodym wieku) nie zapadają na schizofrenię. Trudno powiedzieć, żeby było to wielkim pocieszeniem, ale przecież dobre i to…

#7.

Pies-przewodnik to dla wielu niewidomych jedyna szansa na w miarę normalne funkcjonowanie. Zwierzęta te uczone są pomagać swoim podopiecznym na każdym kroku. Zarówno wtedy, gdy - jak Salty i Roselle w 2001 roku - wyprowadzają człowieka z płonących wież World Trade Center czy - jak pies Billa Irwina - prowadzą go w ponad 3500-kilometrową wędrówkę Szlakiem Appalachów. Wielki szacunek dla ich pełnej poświęcenia pracy!

Źródła: 1, 2, 3